Mielizna ta wypływa nieodparcie z fałszywego twier­dzenia, iż jeżeli państwo polskie zapewnia mniejszo­ściom pewien współudział w swych rządach, pewne prawa polityczne, to celem tego państwa przestaje być wielkość narodu polskiego, a staje się „ogół obywateli” czy coś w tym rodzaju. Jest to założenie jak najfał- szywsze. Nie ulega wątpliwości, iż może się zdarzyć wypadek, w którym polityka asymilacyjna w stosunku do mniejszości jest w interesie państwa i narodu w nim rządzącego. Tak było na przykład przed wojną w stosunku Rosji do mniejszości ukraińskiej. Nie ulega jednak jednocześnie najmniejszej wątpliwości, iż ist­nieją wypadki, w których porozumienie z mniejszością, kompromis z jej dążeniami, jest także w interesie da­nego narodu. Tak było na przykład, o ile chodzi o po­rozumienie Rosji z mniejszością finlandzką. Jeżeli więc dziś my jesteśmy zwolennikami porozumienia z mniej­szością — dajmy na to ukraińską — to nie dlatego, żebyśmy mieli nie dążyć do wielkości narodu polskie­go, ale właśnie dlatego, iż uważamy, że polityka taka jest zgodna z interesem politycznym narodu i państwa polskiego.

Joanna Michalczyk

Witaj na mojej stronie, która jest poświęcona społeczeństwu i polityce! Zapraszam do czytania i mam nadzieję, że spodobają Wam się treści jakie tutaj zamieszczam!